Een op het eerste gezicht gewone foto, genomen op een gewoon moment wat er opeens was op een hele warme dag. Iets met een bloementuin en een sproeier. Iets met gewoon er zijn en genieten.
De vakantieweken vliegen voorbij.
Tijd om een stapje terug te doen, zien hoe je dag loopt.
Tijd om te genieten met gezin, familie en vrienden.
Tijd om nieuwe dingen te ontdekken.
Tijd om te werken aan nieuwe plannen en ideeën.
Maar ook tijd om terug te kijken.
Alweer een jaar geleden nam ik afscheid van mijn baan als leerkracht.
Een spannende stap maar ook een ontzettend leuke uitdaging.
De laatste tijd krijg ik vaak de vraag; Wat vind je nou het allerleukste aan wat je nu doet?
Er zijn dan zoveel dingen die ik op zou willen noemen.
Gewoon er kunnen zijn...
Dat ik er mag zijn voor een kind/jongere op een moment dat hij of zij dit nodig heeft. Dat ik de tijd, ruimte en mogelijkheden heb om dit te kunnen doen. Dat kinderen en jongeren dit ook voelen en dat ik daardoor getuige mag zijn van hun openheid, vertrouwen en ontwikkeling.
Samen op eigen kracht.